کد مطلب:173197 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124

دیدگاه مخالفین
در این دیدگاه مجبور می شویم معصوم علیه السلام را با توصیف های غیر بشری از زندگی خویش خارج كنیم، فقط نامی از آن ها را یدك بكشیم و با این بهانه كه این كار، مخصوص امام علی و امام حسین است! هیچ گونه از سیره عملی و حتی گفتاری آن ها را مورد بهره برداری و الگوگیری قرار ندهیم و فقط در مقام


گفتار به تمجید و ستایش بسنده نموده، برای رفع گرفتاری ها به آن ها متوسل شویم و محبت (بدون عمل) را شاخص ارادت و پیروی بدانیم؛ به عبارتی دیگر «ارادت لفظی» را به جای «تأسی عملی» كافی دانسته، به آن دل خوش كنیم.